سیدمحمدمهدی صدری‌

❓آیا نظر شهید مطهری و مقام معظم رهبری در مورد دکتر شریعتی باهم فرق دارد؟
پاسخ

چند روز پس از چهلمین روز درگذشت دکتر شریعتی، آیت الله مطهری نامه ای محرمانه به امام خمینی در نجف نوشت: "اخیرا می‌بینم‌ گروهی‌ که‌ عقیده‌ و علاقه‌ی درستی‌ به‌ اسلام‌ ندارند و گرایش‌های‌ انحرافی‌ دارند، با دسته‌بندی‌های‌ وسیعی‌ در صدد این‌ هستند که‌ از او بتی‌ بسازند که‌ هیچ‌ مقام‌ ‌ جرأت‌ اظهار نظر در گفته‌های‌ او را نداشته‌ باشد".

مطهری در نامه قسم میخورد که ریشه های نوشته های شریعتی برضداصول اسلام» است و کوچکترین گناه این مرد بدنام کردن ت است». و خدا می‌داند که اگر خداوند از باب مکرالله و . در کمین او نبود، او در ماموریت خارجش چه به سر ت و اسلام می آورد.»

مطهری تاکید میکند که شریعتی از مناظره با او امتناع می ورزد اما قول داده که آثارش را برای اصلاح نزد استاد محمدرضا حکیمی و علامه محمدتقی جعفری بفرستد اما فقط برای حکیمی ارسال کرده!

✍️ شهید مطهری در ادامه از شایعات و تهمت های طرفداران شریعتی به خود مینالد و از امام در باب مواجه با آثار شریعتی کسب تکلیف می کند.
آن روزها که این نامه نوشته شد آقای ای از جمله طرفداران سرسخت دکتر شریعتی بودند. بعد از درگذشت دکتر و پیروزی انقلاب این حمایت در برابر مخالفان دکتر همچون مطهری و مصباح یزدی و بسیاری از ون سنتی بیشتر هم شد.

آقای ای معتقد بود: شریعتی نه فقط ضد نبود، بلکه عمیقا مومن و معتقد به رسالت ت بود، او میگفت ت یک ضرورت است و اگر کسی با او مخالفت کند، یقینا از یک آبشخور استعماری تغذیه میشود. اما میگفت ت به رسالتش به طور کامل عمل نمیکند".

30 سال بعد وقتی آقای ای ردای رهبری را به تن کردند، برخی فکر میکردند این نظرات در باب شریعتی برای دوران جوانی او بود و حتما دیگر تغییر کرده! اما وقتی رسول جعفریان در سال 87 کتاب جدید خود، "جریان ها و سازمانهای ی مذهبی در ایران" را نزد ایشان برد تا تورق کند، ایشان در حاشیه متن نامه محرمانه مطهری به امام نوشت:

نظرات مرحوم شهید مطهری درباره شریعتی چه در آغاز آشنایی شان که تا 2-3 سال از وی به نحو شگفت آوری ستایش میکرد و چه در سالهای بعد که از او به نحوه شگفت آوری مذمت می فرمود، غالبا مبالغه آمیز بود. در همین مطالبی که ایشان به امام مرقوم داشته نشان های بزرگ نمایی آشکار است. برخی دیگر از دوستان ما از جمله مرحوم شهید بهشتی نیز همین نظر را درباره اظهارات شهید مطهری داشتند".

✍️ جواد موگویی

❓آیا این درسته که میگن همسر هر کسی از قبل براش تعیین شده و ما توی این زمینه حق انتخاب نداریم؟

پاسخ 

➕ نه تنها در موردِ همسرگزینی، که در موردِ هر کاری حتی مثلا زیارت، این سوال مطرحه که آیا "قسمت" است یا "همت"؟!! مثلا در موردِ زیارت، همیشه بحث سرِ اینه که رفتن به زیارت، همتِ خودمه یا قسمتی است که از جانب خدا و اهلبیت نصیبِ من شده؟ 

تعبیر من اینه که تا "همتِ خودِ من" نباشه هیییچ قسمتی رقم نخواهد خورد. من بشینم توی خونه م و نرم ویزا و پاسپورت بگیرم و بعدش بگم قسمت نشد؟!!!! شما اقدامی کردی و قسمت نشد؟!! بنابراین اولین گام، اقدام و همتِ خودمه. از تو حرکت از خدا برکت. اساسا برکاتِ الهی، مطابق با حرکاتِ بنده نازل میشه. بله اگه من همه اقدامات رو کردم و بعد باز نشد برم کربلا، اینجا میتونم بگم قسمت نشد و خواستِ خدا نبود. 

✅ توی ازدواج هم همینه. اگه واقعا ازدواج یک فرایندِ جبری هست خب من بشینم سرِ جام تا یه دختر بیاد قسمتم بشه. اگه واقعا همسرگزینی، جبری هست برای چی من می رم خواستگاری؟! یا اون دختره چرا ملاک و معیار میچینه یکی رو رد میکنه، اون یکی رو قبول؟ خب سرِ جام بشینم جبرا اونی که باید همسرم باشه، میاد دیگه!!! اگه قراره اجبارا فلان دختر نصیبم بشه اصلا چرا تحقیق و بررسی میکنم؟! اگه قراره جبراً من، همسرِ فلانی بشم واقعا چرا این همه فکر، مشاوره و صحبت هایِ قبل ازدواج انجام میدیم؟! چرا روایاتِ ما توصیه کرده از ایمان و تدینش و اخلاقش تحقیق کنیم؟! اگه جبری باشه ما هر کاری هم بکنیم بی فایده س! 

همونطور که انتخابِ شغل و رشته تحصیلی، همه ش تحت قاعده اختیار هست، انتخاب همسر هم همینه. مگه پیشوایان دینی به ما توصیه نکردن که نهایت دقت رو داشته باشیم برای برای انتخاب همسر؟ مگه میشه چشم بسته یکی رو انتخاب کنیم و بگیم جبرا قسمتِ ما همینه. شما برای انتخابِ یک موبایلِ ساده برای خودتون حق انتخاب و اختیار قائل هستین و مطمئنید که اختیار دارین. اونوقت برای مسئله مهمی مثلِ ازدواج اینطور نیس؟!! 

بله اگه ما نهایت دقت رو در انتخابمون داشته باشیم و توی زندگی شکست بخوریم، این میشه قسمتی که من توش دخالت ندارم. این میشه ابتلاء و امتحانِ الهی. یا دختری که خواستگار داشته و هر کدوم رو به یه بهانه ای رد کرده، این دختر الآن بدون همسر موندنشو باید بندازه گردنِ جبر و قسمت؟! یا اینکه امروز طلاق زیاده شده، باید این رو بندازیم گردنِ خدا و بگیم اینا همه ش جبریه؟

پیامبر اکرم به یکی از اصحاب فرمود بایستی با زن دیندار ازدواج کنی. یا نهی شده از ازدواج با نی که بخاطر پول یا زیبایی باهاشون کسی ازدواج می کنه. اگه خودم ما نقشی نداشته باشم توی ازدواج، این توصیه ها آیا بیهوده نیست؟ یعنی فردا هر کس و ناکسی که اومد خواستگاریِ دختر من، بگم همین قسمتِ دخترم هست و قبولش کنم؟!